تشخیص آلزایمر با کمک آزمایش ادرار سال‌ها قبل از بروز علائم

بر اساس تحقیقات جدید، یک آزمایش ادرار ساده و ارزان ممکن است بتواند بیماری آلزایمر را سال‌ها قبل از ظهور علائم آن، تشخیص دهد.

به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اس اف، دانشمندان دانشگاه جیائو تنگ شانگهای چین اخیرا اظهار کرده‌اند اولین نشانه‌های بیماری آلزایمر در یک ماده شیمیایی در ادرار قابل تشخیص است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

داروها نمی‌توانند این بیماری را متوقف کنند، زیرا بیماران درمان را خیلی دیر و زمانی که علائمی مانند از دست دادن حافظه و گیجی ظاهر می‌شوند، شروع می‌کنند.

این کشف جدید می‌تواند منجر به این شود که افراد مسن یک غربالگری روتین از پزشک خود دریافت کنند و بیماران آسیب‌پذیر داروها را در مقطعی از زمان که احتمال درمان آنها بیشتر است، دریافت کنند. این نتایج بر اساس بررسی ۵۷۴ فرد با سطوح مختلف زوال شناختی انجام شد. افراد مبتلا به زوال عقل مقادیر فزاینده‌ای از ترکیب آلی فرمیک اسید (formic acid) داشتند. اسید فرمیک(جوهر مورچه) یا متانوئیک اسید، ساده‌ترین عضو گروه کربوکسیلیک اسیدها است.

نویسندگان این مطالعه در یک بیانیه رسانه‌ای گفتند: بیماری آلزایمر یک بیماری مزمن مستمر و پنهان است، به این معنا که می‌تواند سال‌ها قبل از ظهور اختلال شناختی آشکار شده و ادامه یابد.

مراحل اولیه بیماری قبل از مرحله زوال عقل غیر قابل برگشت رخ می‌دهد و این مرحله‌ای طلایی برای مداخله و درمان است. بنابراین، غربالگری در مقیاس بزرگ برای بیماری آلزایمر در مراحل اولیه برای افراد مسن ضروری است.

در حال حاضر، اسکن برش‌نگاری با گسیل پوزیترون یا سوراخ‌های دردناک ستون فقرات برای تشخیص بالینی زوال عقل ضروری است. هر دو روش پرهزینه هستند. یافته‌های این مطالعه که در مجله "Frontiers in Aging Neuroscience" منتشر شد، امید به توسعه راه جایگزینی ارزان و راحت را ارائه می‌دهد. این اولین باری است که محققان فرمیک اسید را به عنوان یک نشانگرزیستی حساس ادراری شناسایی می‌کنند.

شرکت‌کنندگان شامل بیمارانی با سطوح و شدت مختلفی از بیماری(از اختلال شناختی خفیف(MCI) گرفته تا بیماری آلزایمر کامل) بودند. تجزیه و تحلیل نشان داد که مقادیر این نشانگر زیستی در تمام گروه‌های مبتلا به آلزایمر از جمله آن‌هایی که در مراحل اولیه بودند، در مقایسه با همسالان سالم آنها به‌طور معنی‌داری بیشتر بود. گروهی از محققان دانشگاه جیائو تنگ شانگهای می‌گویند که این امر نشان می‌دهد که اسید فرمیک می‌تواند به عنوان یک پرچم قرمز برای شناسایی مراحل اولیه آلزایمر عمل کند.

روش‌های فعلی برای غربالگری روتین نامناسب هستند، به این معنی که اکثر بیماران تنها زمانی این بیماری در آنها تشخیص داده می‌شود که برای درمان مؤثر خیلی دیر شده باشد. محققان چینی توضیح دادند که یک آزمایش ادرار غیرتهاجمی، ارزان و راحت برای تشخیص اسید فرمیک می‌تواند همان چیزی باشد که پزشکان به دنبال آن هستند.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: آلزایمر ، ادرار

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: آلزایمر ادرار بیماری آلزایمر مراحل اولیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۰۴۶۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۷ عاملی که که علائم بیماری پارکینسون را بدتر می‌کنند

ایتنا - بیماری پارکینسون وضعیتی است که منجر به مشکلاتی در حرکت، خواب، سلامت روان و غیره می‌شود. هیچ درمان کاملی تا کنون برای آن ابداع نشده است، اما داروها و درمان‌هایی برای کاهش علائم آن مانند لرزش، مشکل در صحبت کردن و انقباضات دردناک عضلانی وجود دارد.
بیماری پارکینسون چیست؟
این بیماری یکی از شایع‌ترین اختلالات سیستم عصبی به حساب می‌آید که نخستین بار از سوی دانشمند بریتانیایی دکتر جیمز پارکینسون در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد و نام وی بر روی این بیماری قرار گرفت.

در پارکینسون، که یک بیماری پیشرونده مزمن است، افراد مبتلا به لرزش در اندام‌ها و کندی حرکت می‌شوند. در ادامه روند بیماری مبتلایان ممکن است دچار اختلالات حافظه و تغییر رفتاری شوند. این در شرایطی است که مشکلات روان از جمله استرس و افسردگی نیز در مبتلایان بسیار شایع است و حدود یک سوم این افراد با دیابت دست و پنجه نرم می‌کنند.

دکتر آدیتیا گوپتا، جراح مغز و اعصاب، در این باره می‌گوید: «این بیماری زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های عصبی در مغز، به ویژه در بخش ‘توده سیاه’ به تدریج از کار می‌افتند یا می‌میرند. این سلول‌ها دوپامین تولید می‌کنند که یک انتقال‌دهنده عصبی ضروری برای هماهنگی حرکات بدن است. با کاهش سطح دوپامین، افراد مبتلا به پارکینسون دچار لرزش، سفتی، کندی حرکت و اختلال در تعادل و هماهنگی اجزای بدن می‌شوند.»

علت دقیق بیماری پارکینسون هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که عامل ژنتیکی می‌تواند در ابتلا به آن نقش داشته باشد.

سن یک عامل خطر مهم در پیدایش این بیماری است. پارکینسون عموما برای سنین پس از ۶۰ سال مشاهده می‌شود اما بر اساس آمارها حدود ۵ تا ۱۰ درصد افراد حتی پیش از ۵۰ سالگی هم به این بیماری مبتلا می‌شوند. در اروپا تخمین زده می‌شود بین ۱ تا ۲ درصد از افراد بالای ۶۵ سال مبتلا به بیماری پارکینسون باشند.

علائم بیماری پارکینسون چیست؟
علائم بیماری پارکینسون می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد اما معمولا شامل مواردی نظیر لرزش به خصوص در دست‌ها، بازوها یا پاها، سفتی یا به اصطلاح چوب‌شدگی عضلات، کندی نابهنجار حرکت ماهیچه‌ها یا کندی حرکت، بی‌ثباتی وضعیتی که منجر به مشکلات در حفظ تعادل می‌شود، تغییر در گفتار، نوشتار یا حالت چهره است.

علاوه بر اینها علائم اختلال در روان فرد نیز نظیر افسردگی، اضطراب و اختلالات خواب می‌توانند از جمله اختلالات در خواب باشند.

 

چه چیزی می‌تواند علائم بیماری پارکینسون را بدتر کند؟
در صورت ابتلا به پارکینسون، مواردی وجود دارند که می‌توانند این بیماری را بدتر کنند. این عوامل عبارتند از:

۱. استرس: واکنش طبیعی بدن به استرس شامل افزایش تنش عضلانی و بالا رفتن ضربان قلب است که می‌تواند باعث تشدید لرزش و سفتی عضلات در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون شود.

تکنیک‌های مدیریت استرس مانند تمرکز حواس، مدیتیشن و تمرین‌های تمدد اعصاب می‌توانند با تقویت و آرام کردن سیستم عصبی به کاهش این اثرات کمک کنند.

۲. کم‌خوابی: خواب ناکافی یا بی‌کیفیت، ریتم طبیعی بدن را مختل می‌کند و منجر به افزایش خستگی و بدتر شدن علائم حرکتی در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون می‌شود. فراهم کردن زمینه خواب خوب و رسیدگی به اختلالات خواب با کمک پزشک برای مدیریت علائم پارکینسون بسیار مهم است.

۳. بیماری یا عفونت: هر گونه بیماری یا عفونت می‌تواند استرس بیشتری را بر بدن وارد کند و منجر به بدتر شدن موقت علائم پارکینسون شود. برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون مهم است که به سرعت به هر گونه بیماری یا عفونت رسیدگی کنند و مراقب حفظ سلامت کلی خود باشند.

۴. زمان یا دوز دارو: زمان و دوز مناسب داروها برای مدیریت موثر علائم پارکینسون ضروری است. اگر داروها طبق دستور مصرف نشوند، در کنترل علائم ممکن است نوسان رخ دهد.

۵. تغذیه نامناسب: سوءتغذیه یا کم‌آبی می تواند بر جذب دارو و سلامت کلی تأثیر بگذارد و به طور بالقوه علائم پارکینسون را بدتر کند. حفظ یک رژیم غذایی متعادل متشکل از غذاهای مغذی می‌تواند موثر باشد و اثربخشی داروهای پارکینسون را افزایش دهد.

۶. عدم تحرک: فقدان فعالیت بدنی می‌تواند به سفتی و ضعف عضلانی و بدتر شدن علائم حرکتی کمک کند. این در حالی است که ورزش منظم و حرکات کششی می‌تواند به بهبود تحرک، تعادل و عملکرد کلی بدن کمک کند. ترشح اندورفین در نتیجه ورزش نیز می‌تواند به کاهش علائم افسردگی و اضطراب یاری برساند.

۷. داروهای خاص: برخی داروهای خاص مانند داروهای ضد روان‌پریشی، ضد تهوع و ضد افسردگی می‌توانند با سطح دوپامین تداخل کرده یا علائم حرکتی را تشدید کنند.

علائم پارکینسون چگونه مدیریت می‌شوند؟
مدیریت علائم پارکینسون معمولاً شامل ترکیبی از داروها، فیزیوتراپی، گفتار درمانی و اصلاح سبک زندگی است.

داروها با افزایش سطح دوپامین در مغز یا تقلید اثرات آن، علائم حرکتی را کم می‌کنند. فیزیوتراپی و برنامه‌های ورزشی از طرف دیگر می‌توانند تحرک، انعطاف‌پذیری و تعادل را بهبود بخشند.

همزمان گفتار درمانی می‌تواند در برخورد با مشکلات گفتار و بلع کمک کند. گروه‌های حمایتی و مشاوره نیز می‌توانند توصیه‌های عملی برای مقابله با چالش‌های زندگی با پارکینسون ارائه دهند.

کارشناسان می‌گویند برای تنظیم برنامه‌های درمانی و رسیدگی به هرگونه علائم یا عوارض مرتبط با بیماری پارکینسون، نظارت منظم توسط پزشک ضروری است.